CERTAMEN MEMORIA INTERNACIONAL DE POESÍA MARÍA PILAR ESCALERA MARTÍNEZ
APRA - APCA
RELATOS Y POESÍAS REPUBLICANAS PROGRESISTAS Y DEMÓCRATAS
ARDF DESAPARECIDOS
Título: A ESPERA DE FERMÍN - En galego - - - - - - LA ESPERA DE FERMÍN - En castellano
Obra de ÁNGELA PIÑEIRO ACCIÓN
19-05-2018 – Creada para recaudar fondos para las excavaciones en Galicia 2018
A ESPERA DE FERMÍN - En galego
Contan que foi aquí
cerca dese castaño
onde a herba é máis preta
e canta un urogalo
ós que ninguén escoita
ahí os botaron.
Sempre foron tan fortes
sobre o erguido cayado
as mans cruzadas
do ancián cansado
mirando sempre ó lonxe
por si os poidera ver voltando.
Veñen soas as bágoas
en cada día do ano
tarde tras tarde ás oito
repite o mesmo abrazo
outra vez chega soia
a hora en que o mataron.
Fora mestre de escola
o maior, seu irmao
querendo dar a vida polo pai
ós dous asasinaron
costa recordar aquelas caras
mais nunca esqueceu os seus abrazos.
Pronto á súa nai viuva
o dor non superado
arrebatoulle a vida
tras arrancarlle ó fillo e ó home amado
un orfo máis na inclusa
de teito sen amparo.
Só desexa algo agora
que ó fin lle sexa dado
poder seguir vivindo un anaquiño
ata que entre xullo deste ano
cando den as oito no reloxo
chegarán con eles exhumados.
19-05-2018 – Creada para recaudar fondos para las excavaciones en Galicia 2018
LA ESPERA DE FERMÍN - En castellano
Cuentan que fue aquí
cerca de ese castaño
donde la hierba es más hermosa
y canta un urogallo
a los que nadie escucha
ahí los echaron.
Siempre fueron tan fuertes
sobre el erguido cayado
las manos cruzadas
del anciano cansado
mirando siempre a lo lejos
por sí pudiera verlos regresando.
Vienen solas las lágrimas
en cada día del año
tarde tras tarde a las ocho
repite el mismo abrazo
otra vez llega sola
la hora en que lo mataron.
Había sido maestro de escuela
el mayor, su hermano
queriendo dar la vida por el padre
a los dos asesinaron
cuesta recordar aquellas caras
pero nunca olvidó sus abrazos.
Pronto a su madre viuda
el dolor no superado
le arrebató la vida
tras arrancarle al hijo y al hombre amado
un huérfano más en la inclusa
de techo sin amparo.
Sólo desea algo ahora
Que al fin le sea dado
poder seguir viviendo un poquitito
hasta que entre julio de este año
cuando den las ocho en el reloj
llegarán con ellos exhumados.
ARDF DESAPARECIDOS